Voor veel deskundigen is Spinoza (1632-1677) de eerste in de moderne tijd die krachtig pleit voor een seculiere, liberale en democratische staat. Victor Kal heeft dit boek geschreven om het tegendeel te bewijzen door de vermeende reactionaire en autoritaire bedoelingen van Spinoza's 'Theologisch-politiek traktaat' naar boven te halen. Moeten we Victor Kal geloven? Nee – en wel om twee redenen. Ten eerste rust Kals betoog namelijk op een zeer omstreden uitleg van Spinoza's notie van natuurrecht en de claim dat macht recht maakt. Maar ten tweede, omdat Kal vooringenomen is. Wat Kal werkelijk stoort, is de wijze waarop Spinoza religie van iedere transcendente betekenis ontdoet. Kals anti-naturalisme en religieus kierkegaardianisme verklaren zijn extreme en oneerlijke interpretatie. En Kal schrikt er niet voor terug om Spinoza een proto-fascist te noemen. Voor Kal mogen fascisten 'in beginsel vriendelijke politieke wezens' zijn, toch vat hij zelf zijn boek op als een waarschuwing voor het opnieuw overal opkomende fascisme. En wie dacht dat filosofie en complotdenken nooit samengaan? Het boek is voorzien van een korte bronnenopgave. Verberg tekst