Korneel lust niet veel, eigenlijk eet hij niets. Het enige dat hij lekker vindt, is drilpudding. Korneels moeder dreigt hem naar de kindervleesfabriek te sturen als hij niets eet, maar hij bedenkt een plan om zijn moeder te misleiden. Hij wil absoluut niet naar de kindervleesfabriek, waar kinderen worden vermalen tot nieuwe etenswaren. Het verhaal is van het begin tot het eind grappig. Er zitten niet alleen grapjes in de tekst, maar ook de illustraties zetten aan tot lachbuien. De illustraties zijn niet erg gedetailleerd, maar tonen duidelijk de vele gezichtsuitdrukkingen van Korneel. Met de steunkleuren zwart, wit en oranje wordt duidelijk hoe vies de jongen eten vindt en hoe bang hij is voor de kindervleesfabriek. De tekst is op rijm en bestaat uit korte coupletten van vier regels. Op speelse wijze zijn er verschillende lettertypes gebruikt om de nadruk te leggen op bepaalde woorden. Ook de ‘verstopwetten’ die Korneel bedenkt zijn gedrukt in een afwijkend lettertype, waardoor het lijkt alsof de tekst door hemzelf is opgeschreven. Met Vlaamse uitdrukkingen zoals préparé, vort, daar zit de schoen gekneld. Een humoristisch boek in groot formaat dat doet denken aan de stijl van Roald Dahl. Van dezelfde auteurs verscheen het vergelijkbare ‘Tante Teefje’* (2017). Vanaf ca. 7 jaar. Verberg tekst

Met de fantastische zinnen ‘Zijn naam is Korneel. Korneel-ik-eet-niet-veel’, start dit verhaal. De toon is meteen gezet. Op rijm en boordevol humor wordt zijn verhaal verteld. Korneel is bang dat als hij niet gauw wat meer leert eten, hij door zijn moeder weggestuurd zal worden naar een vreselijk oord. Namelijk naar de kindervleesfabriek, niet zo ver bij hem vandaan. Daar maken ze dierenvoer, stro en nog andere dingen van kinderen. Hij moet koste wat het kost dit rampscenario vermijden! Daarom bedenkt hij een plan: de verstopwet. In tien wetten zet hij op een rijtje hoe hij zijn leven kan redden. Wet één wordt vervuld met Flor, het mollige mormel met non-stop zin in brokken, een puppy met een rommelbuik die alles op zou schrokken. Tijdens een avondwandeling slaat het noodlot echter toe: Flor is losgebroken en loopt recht naar …

Het dynamische duo Ruth Verstraeten en Eva Mouton heeft hun tweede boek afgewerkt. Na Tante Teefje (2017) is er nu ‘De kindervleesfabriek’. De tekst voor het boek was eigenlijk al een hele poos klaar, enkel de illustraties moesten nog volgen. In 2017 vertelde Ruth dat ze graag elk jaar samen een boek willen uitbrengen met als rode draad ‘kinderangsten’. Het heeft dan misschien een jaartje langer geduurd, maar het resultaat mag er zijn.

Het hoofdpersonage Korneel is herkenbaar voor jong en oud. Welk kind lust er nu alles en welke ouder betwijfelt niet af en toe of alle kinderen werkelijk zo weinig lusten.

Omdat de tekst op rijm staat, leest het verhaal ontzettend vlot. Nergens hapert het, nergens klinkt het vreemd. Het bekt lekker en zit boordevol creatieve ondeugendheid en humor. Dit in combinatie met de heerlijke tekenstijl van Eva Mouton zorgt het voor een prachtig resultaat. Het kleurenpalet is deze keer beperkt gebleven tot zwart, wit en oranje.

Na groen en oranje hoop ik dat er nog vele kleuren mogen volgen van dit duo.

 

Verberg tekst

Met de fantastische zinnen ‘Zijn naam is Korneel. Korneel-ik-eet-niet-veel’, start dit verhaal. De toon is meteen gezet. Op rijm en boordevol humor wordt zijn verhaal verteld. Korneel is bang dat als hij niet gauw wat meer leert eten, hij door zijn moeder weggestuurd zal worden naar een vreselijk oord. Namelijk naar de kindervleesfabriek, niet zo ver bij hem vandaan. Daar maken ze dierenvoer, stro en nog andere dingen van kinderen. Hij moet koste wat het kost dit rampscenario vermijden! Daarom bedenkt hij een plan: de verstopwet. In tien wetten zet hij op een rijtje hoe hij zijn leven kan redden. Wet één wordt vervuld met Flor, het mollige mormel met non-stop zin in brokken, een puppy met een rommelbuik die alles op zou schrokken. Tijdens een avondwandeling slaat het noodlot echter toe: Flor is losgebroken en loopt recht naar …

Het dynamische duo Ruth Verstraeten en Eva Mouton heeft hun tweede boek afgewerkt. Na Tante Teefje (2017) is er nu ‘De kindervleesfabriek’. De tekst voor het boek was eigenlijk al een hele poos klaar, enkel de illustraties moesten nog volgen. In 2017 vertelde Ruth dat ze graag elk jaar samen een boek willen uitbrengen met als rode draad ‘kinderangsten’. Het heeft dan misschien een jaartje langer geduurd, maar het resultaat mag er zijn.

Het hoofdpersonage Korneel is herkenbaar voor jong en oud. Welk kind lust er nu alles en welke ouder betwijfelt niet af en toe of alle kinderen werkelijk zo weinig lusten.

Omdat de tekst op rijm staat, leest het verhaal ontzettend vlot. Nergens hapert het, nergens klinkt het vreemd. Het bekt lekker en zit boordevol creatieve ondeugendheid en humor. Dit in combinatie met de heerlijke tekenstijl van Eva Mouton zorgt het voor een prachtig resultaat. Het kleurenpalet is deze keer beperkt gebleven tot zwart, wit en oranje.

Na groen en oranje hoop ik dat er nog vele kleuren mogen volgen van dit duo.

 

Verberg tekst

Met de fantastische zinnen ‘Zijn naam is Korneel. Korneel-ik-eet-niet-veel’, start dit verhaal. De toon is meteen gezet. Op rijm en boordevol humor wordt zijn verhaal verteld. Korneel is bang dat als hij niet gauw wat meer leert eten, hij door zijn moeder weggestuurd zal worden naar een vreselijk oord. Namelijk naar de kindervleesfabriek, niet zo ver bij hem vandaan. Daar maken ze dierenvoer, stro en nog andere dingen van kinderen. Hij moet koste wat het kost dit rampscenario vermijden! Daarom bedenkt hij een plan: de verstopwet. In tien wetten zet hij op een rijtje hoe hij zijn leven kan redden. Wet één wordt vervuld met Flor, het mollige mormel met non-stop zin in brokken, een puppy met een rommelbuik die alles op zou schrokken. Tijdens een avondwandeling slaat het noodlot echter toe: Flor is losgebroken en loopt recht naar …

Het dynamische duo Ruth Verstraeten en Eva Mouton heeft hun tweede boek afgewerkt. Na Tante Teefje (2017) is er nu ‘De kindervleesfabriek’. De tekst voor het boek was eigenlijk al een hele poos klaar, enkel de illustraties moesten nog volgen. In 2017 vertelde Ruth dat ze graag elk jaar samen een boek willen uitbrengen met als rode draad ‘kinderangsten’. Het heeft dan misschien een jaartje langer geduurd, maar het resultaat mag er zijn.

Het hoofdpersonage Korneel is herkenbaar voor jong en oud. Welk kind lust er nu alles en welke ouder betwijfelt niet af en toe of alle kinderen werkelijk zo weinig lusten.

Omdat de tekst op rijm staat, leest het verhaal ontzettend vlot. Nergens hapert het, nergens klinkt het vreemd. Het bekt lekker en zit boordevol creatieve ondeugendheid en humor. Dit in combinatie met de heerlijke tekenstijl van Eva Mouton zorgt het voor een prachtig resultaat. Het kleurenpalet is deze keer beperkt gebleven tot zwart, wit en oranje.

Na groen en oranje hoop ik dat er nog vele kleuren mogen volgen van dit duo.

 

Verberg tekst