In dit autobiografische verhaal vertelt Rifqa Bary (Tamil en moslim) over haar jeugd in Sri Lanka. Zij schetst hoe haar leven volledig veranderde toen zij door een ongeluk halfblind werd: ze werd als een outcast behandeld door haar familie. Na verhuizing naar de Verenigde Staten voelde zij zich steeds meer aangetrokken tot het christendom. Daardoor leefde zij in twee werelden: die van haar islamitische familie en die van de door haar zelf gekozen christelijke gemeenschap. Toen beide werelden uiteindelijk botsten, vreesde zij voor haar leven en vluchtte zij van huis. Daarmee kwam zij in botsing met jeugdzorg en jeugdgevangenis, waar zij uiteindelijk op haar achttiende los van kwam. Het verhaal van Rifqa kreeg in 2010 veel media-aandacht: is zij gevlucht voor een fundamentalistische islam? Of is zij gehersenspoeld door sektarische evangelische christenen? Zelf wil zij een getuigenis afleggen van de weg waarop God haar tot zich heeft geroepen. Aan het eind van het boek wordt een aantal gespreksvragen gegeven. Verberg tekst