Claude Monet (ik-figuur) wist al vroeg: ik wil later schilder worden! Hij voelde ook dat binnen schilderen zijn kleuren dof maakte – hij wilde naar buiten, de natuur in waar kleuren zorgen voor leven en beweging. Samen met Camille, zijn vrouw, is hij schilderend buiten – als Camille sterft, verdwijnen ook de kleuren. Gelukkig ontmoet hij Alice. Samen met haar gaat hij wonen in het roze huis; mét grote tuin, vol bloeiende bloemen. Als hij zich afvraagt of een tuin ook in water kan bloeien, maakt hij een watertuin vol waterlelies. Dat verandert zijn schilderen: vlekken, vegen, vormen – steeds hetzelfde, nooit hetzelfde. Kunstprentenboek, gemaakt in samenwerking met het Kunstmuseum Den Haag in verband met de tentoonstelling 'Tuinen van verbeelding'*. Jonge kinderen maken hierdoor kennis met Monet, zijn schilderkunst en zijn manier van kijken. De geschilderde prenten, met veel ruimte voor bloeiende natuur in vette kleuren, trekken meteen de aandacht. De tekst is beeldend en vangt een heel leven in een aantal compacte tekstblokken. (Leren) kijken als een schilder en schilderen als een kijker – met de natuur rondom je heen in een hoofdrol! Voorlezen vanaf ca. 5 t/m 8 jaar. Verberg tekst