Deze roman van de in 2008 overleden schrijver J.J. Voskuil beschrijft het leven van Maarten Koning en zijn vrouw Nicolien in de jaren 1954 tot 1956. Het is de missing link tussen ‘Bij nader inzien’ (1963) en ‘Meneer Beerta’(1965). Van Oorschot weigerde indertijd de publicatie. De kern van het verhaal is de vierhoeksverhouding tussen Maarten en Nicolien met hun vrienden Paul en Rosalie Dehoes. Geen van de personages is bij machte uit de situatie te ontsnappen. Maarten komt als een bekrompen en machteloos mens naar voren, jaloers op Paul, op wie hij zich wil wreken door een buitenechtelijke relatie aan te gaan met diens vrouw. Zijn stemmingen en rancuneuze reacties worden genadeloos ‘genotuleerd’. Hij zoekt naar een verklaring voor zijn afkeer van veranderingen. De minutieuze, noterende stijl van Voskuil roept een benauwende sfeer op. Dit is Voskuils enige ik-roman. De buitenechtelijke escapades veroorzaken een periode van schuld en boete die Maarten door moest om zich in 'het bureau' te kunnen handhaven. Een onthullend en eerlijk boek. Met een korte notitie vooraf van mevrouw Voskuil. Kleine druk.