Voor deze tweede bundel met gedichten van Frankrijks beroemdste dichter Jacques Prévert selecteerde Wim Hofman gedichten voor kinderen vanaf ca.10 jaar. Uit zijn bekendste en voor velen beste bundel Paroles lichtte hij o.m. de klassiekers 'Chanson des escargots qui vont à l'enterrement' en 'Page d'écriture'. De motieven komen vaak uit de wereld van het kind: sneeuwman, school, paardenmolen, circus, feest en kleine dieren. Maar de opvallendste motieven zijn de vogel en het kind die meestal met elkaar verbonden worden: "De vogel die zo zachtjes vliegt / Dat is jouw hart mijn lieve kind / Je hart dat zo treurig met zijn vleugels / Tegen je harde witte ribben slaat." De vogel is het symbool voor de vrijheid en de verbeelding die vleugels krijgt. Het duidelijkst is dit in het beroemde gedicht 'Page d'écriture' ('Schoolschrift'). Hier staat de vogel voor de bevrijding uit de dwang van de cijfers, voor de overwinning van natuur en verbeelding op cultuur en rationaliteit. De kinderen zijn met de meester de tafels van vermenigvuldiging aan het opdreunen "Dan komt de vogel naar beneden / en speelt met het kind". Alles verandert, de getallen lopen niet meer in de pas, ze gaan ervandoor "en de muren van de klas / storten rustig in. / En de ruiten worden weer zand / de inkt wordt weer water / de banken worden weer bomen / het krijt weer krijtrots / en de pen wordt weer vogelveer".

Elders wordt het kind gecontrasteerd met de volwassene zoals in 'Slapende ezel'. "De grote mensen zeggen dat de kip van graan droomt en / de ezel van haver. / De grote mensen zeggen dat om iets te zeggen te hebben, / maar ze moesten zich maar liever met hun eigen dromen / bezighouden, / met hun eigen nachtmerrietjes". Als Jan zijn sommen niet snapt, zegt de meester dat hij een ezel is, "maar de ezel komt uit zijn hokje / De meester ziet hem niet. / En de ezel maakt de sommen van de jongen".

Het meest typische en in zijn tijd vernieuwende kenmerk van de stijl van Prévert is het gebruik van woorden van 'de man-uit-de-straat', met veel herhalingen en parallellismen. Wim Hofman heeft dit aparte register uitstekend in het Nederlands omgezet. Het bewaren van dit register is voor hem belangrijker dan een zo letterlijk mogelijke vertaling. Door die keuze loopt zijn bewerking vaak vlotter dan die van bv. Son Tynbreg en Stefaan van den Bremt (Masereelfonds 1982). Ter vergelijking het volgende fragment uit 'Pour faire le portret d'un oiseau':

Attendre

Attendre s'il faut pendant des années

La vitesse ou la lenteur de l'arrivée de l'oiseau

N'ayant aucun rapport

Avec la réussite du tableau

(Prévert)

'wachten

wachten als het moet zelfs jaren

want een snelle komst van de vogel

geeft u nog geen

geslaagd schilderij'

(Tynberg en Van den Bremt)

'we wachten

we wachten desnoods jarenlang

of de vogel nu vlug komt of niet

dat doet er niet toe

dat heeft niets te maken

met het lukken van het schilderij

(Hofman)



De opvallendste aanpassing van Hofman is dat hij het rijm laat vallen, behalve wanneer het vanzelf uitkomt, dan voegt hij soms zelfs een rijm toe. Ook deze beslissing levert meestal vlottere verzen op:

'Dan trekt u heel behoedzaam

uit de vogel zijn veren

een pen om het doek met uw naam te vereren.

(Tynberg en Van den Bremt)

'Dan trek je zachtjes zachtjes

een veer uit de vogel

en daarmee zet je je naam in een hoek van het doek.'

(Hofman)

[Jan Van Coillie] Verberg tekst

Deze bundel bevat 16 vertaalde gedichten van de bekende Franse dichter Jacques Prévert, waaronder het bekende “Liedje van de slakken die naar een begrafenis gaan”. In veel gedichten spelen dieren en de natuur een belangrijke rol. Ze zijn poëtisch getint maar zodanig vertaald dat het hele toegankelijke en ritmische versjes zijn geworden die qua toonzetting doen denken aan de gedichten van Annie M.G. Schmidt. Veel versjes hebben een droevige ondertoon maar eindigen toch hoopvol. De sfeerrijke gedichten zijn voorzien van zwart-witillustraties in de bekende Hofmanstijl. Ze geven de gedichten een extra dimensie zonder dat ze veel toevoegen aan de versjes. Op de fleurige omslag prijken 9 vogels (waaronder 1 dode). Achter in het boek zijn de originele Franse teksten opgenomen. Het verzorgd uitgegeven boek is geschikt voor een klein lezerspubliek van 13 jaar en veel ouder. Eerder verscheen in eenzelfde uitvoering 'Voor jou mijn lief'*.