Haas vindt zichzelf heel gewoon, een heel gewone haas. Tot andere dieren hem erop wijzen dat hij niet zo gewoon is als hij denkt. Haas heeft namelijk geen neus. Dan kan hij geen haas zijn volgens het ene dier, misschien een sappapoelkobabelli volgens het andere. Maar dat het om mee te lachen is, daarover zijn de anderen het allemaal eens. Dat maakte Haas heel verdrietig. Op een dag vindt een lief meisje hem. Zij vindt Haas perfect zoals hij is ‘met zonder neus’.

Wat een prachtig verhaal over ‘gewoon’ anders zijn. Annabel Lammers weet de juiste woorden te vinden om je als lezer het onbehaaglijke gevoel over te dragen van Haas. Haas wordt op een slinkse manier uitgelachen en buitengesloten om zijn anders-zijn. Zijn emoties worden kleur gegeven doorheen de prenten. Op een gegeven moment lijkt alles alleen maar donker rond hem. Totdat hij voor zichzelf beslist om weer kleuren te kunnen zien in het leven. Net op dat moment ontmoet hij ook het meisje. Ze stelt de trouwe vriend voor die hem steunt, liefheeft en aanvaardt zoals hij is, nog voor hij dat zelf echt kan. Vanaf dat hij dat ook kan, gebeurt het onverwachte: Haas krijgt een neus in de vorm van een knoop. Een knoop van het meisje haar jas, wat hun band versterkt.

Dat Edward van de Vendel aan Annabel dacht voor de vertaling (naar het Duits) van zijn boek ‘Het hondje dat Nino niet had’, verbaast me niets. Haar vertelstijl sluit aan bij die van hem.

Soms heb je als lezer geluk door een boek in je handen te houden waar de som der delen groter is dan het geheel. Hier heb je zo’n voorbeeld. Zoals eerder uitgelegd is het gebruikte kleurenpakket toonaangevend voor de emoties van Haas. De illustraties hebben tegelijkertijd iets kwetsbaars én iets hoopgevends in zich. Nooit is alles alleen maar zwart, maar nooit is alles alleen maar kleur. De combinatie van vage elementen en details is bovendien prachtig. De kwaliteit van afwerking van het gehele boek maakt het plaatje helemaal af.

Gevoelig en hartverwarmend, kortom: prachtig!

Voor iedereen die zich af en toe eens als een haas ‘met zonder neus’ voelt.